Hoewel holebi’s en transgenders er heel wat wettelijke rechten hebben bij gekregen en de aanvaarding in de afgelopen decennia verbeterd is, blijkt het welzijn van LGBTI+ niet gestegen. Vooral jongeren (en dan vooral lesbische en biseksuele meisjes), transgenders en senioren scoren slecht. Dit psychologische on-welzijn, dat vaak langdurig is en ook fysieke consequenties heeft, wordt in het welzijnsveld en de politiek nog vaak onderschat.

  • In het welzijns- en gezondheidsbeleid wordt een tweesporenbeleid gevolgd:
  1. We vragen een LGBTI+ mainstreaming in de zorg en welzijnssector: de hele welzijns- en gezondheidssector wordt aangemoedigd, begeleid en ondersteund om inclusief tewerken en drempels voor LGBTI+ weg te werken.
  2. Daarnaast worden er initiatieven specifiek voor LGBTI+ ontplooid en pleiten we voorstructurele steun aan doelgroepgerichte initiatieven.
  • Een actieplan helpt het welzijn van LGBTI+ te vergroten en welzijnsproblemen te voorkomen. Dit plan moet de doelgroep beter zichtbaar maken in allerlei domeinen die invloed hebben op het welzijn van LGBTI+, van bijzondere jeugdzorg tot woonzorgcentra:
  1. met extra aandacht voor jongeren (in het plan is een koppeling met het themaonderwijs nodig)
  2. met aandacht voor senioren, o.a. binnen residentiële zorg en thuiszorg, rondseksualiteit, privacy, openheid bij personeel en bewoners …
  3. met meer aandacht voor de doelgroep bij de vorming van leerkrachten, verplegend personeel, welzijnswerkers, dokters …
  4. in het domein vrije tijd waar we, via sensibiliserende acties en campagnes, (sport)infrastructuur en sportclubs stelselmatig genderinclusief en toegankelijk maken.