Is het je al opgevallen hoe trots wij Belgen zijn op verwezenlijkingen als het homo-huwelijk, homo-adoptie en het verbod op discriminatie van holebi’s en transgenders? We laten graag weten dat ons landje op dit vlak een voortrekker is. En niet alleen de homo’s en lesbiennes onder de Belgen zoals je misschien zou durven denken. Nee, vooral onder politici is het bon-ton om hiermee uit te pakken. Zelfs onder politici die (een deel van) deze verwezenlijkingen helemaal niet gesteund hebben.
Zo zei Wouter Beke vorige week tijdens een lezing in Den Haag dat diversiteit alleen maar mogelijk kan zijn als iedereen de waarden en normen aanvaardt die deze diversiteit mogelijk maken. Hij verwees daarbij expliciet naar de aanvaarding van homoseksualiteit (zie DS 25/4).
En tijdens de nieuwjaarsspeech van Vlaams Belang zei de voorzitter Tom Van Grieken dat we geen toegevingen mogen doen als het gaat om de aanvaarding van homoseksualiteit in onze samenleving.
We zijn daar blij mee natuurlijk. We weten nog wel dat CD&V en Vlaams Belang zich jarenlang tegen de invoering van het homohuwelijk hebben verzet (al heeft CD&V toen homo-adoptie uit het wetsvoorstel gelicht werd, uiteindelijk wel grotendeels voorgestemd). En we weten ook nog dat geen van beide partijen voor de anti-discriminatiewet of voor homo-adoptie heeft gestemd.
Maar het is altijd fijn te merken dat mensen of partijen tot inkeer komen. Of zoals het in de Bijbel staat: “Er is in de hemel meer vreugde over één zondaar die tot inkeer komt dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen inkeer nodig hebben.”
We zijn alleen minder blij met de reden waarom ze plots zo pro-holebirechten zijn. Zowel CD&V als het Vlaams Belang gebruikt de aanvaarding van homoseksualiteit namelijk als symbool voor de open samenleving waar ‘wij’ in leven.
Ze creëren m.a.w. een wij-zij-beeld, zetten groepen – in deze: niet-moslims en moslims – tegenover elkaar en om toegelaten te worden tot de ‘wij’-groep moet je de normen en waarden van die ‘wij-groep’ volledig omhelzen. Daarmee gaan ze voorbij aan ‘onze’ duizenden Belgische moslims die perfect volgens de wet leven. Men steekt ze in een zak waar ze niet thuishoren en drijft zo de situatie op de spits terwijl men tegelijk zegt te pleiten voor een geïntegreerde maatschappij. Eigenlijk gaan ze voluit voor assimilatie ipv voor integratie. Waarbij het aanvaarden van homoseksualiteit blijkbaar onderdeel is van de toelatingsproef.
We voelen ons daar ongemakkelijk bij. Natuurlijk eisen we het recht op om voluit te mogen zijn wie we zijn. En dat de grote (en de meeste kleine) godsdiensten achterhaalde ideeën hebben over homoseksualiteit geeft hen nooit het recht te mogen discrimineren. Maar het doet vreemd aan dat dit ‘criterium’ gebruikt wordt door partijen die nog maar enkele jaren geleden zelf veel moeite hadden met het voluit aanvaarden van holebi’s.
Misschien was het gepaster als ze hun eigen geschiedenis zouden gebruiken om aan te tonen dat het wel degelijk mogelijk is van te veranderen, dat het mogelijk is van een achterhaalde visie op gezin, samenleven en seksualiteit achter zich te laten? (We wachten trouwens nog altijd op een “sorry, we hebben ons inderdaad te lang verzet tegen gelijke rechten voor holebi’s”).
Bovendien doet men zo alsof België het holebi-paradijs geworden is. Voor de mensen die dat geloven willen we toch even meegeven dat 10 procent van de holebi’s al het slachtoffer is geweest van verbale of schriftelijke beledigingen en het gevoel heeft al eens ontslagen te zijn geweest, promotiekansen te hebben gemist of niet te zijn aangeworven omwille van zijn of haar seksuele voorkeur, dat 20 procent van de holebi’s op het werk vermijdt over zijn of haar partner te spreken en dat maar liefst 65 procent aangeeft last te hebben van verdoken homofobie (roddels, spot, …). En voor transgenders liggen al deze percentages nog een stuk hoger. Er is dus nog heel wat werk aan de winkel.
Maar we willen vooral niet dat het aanvaarden van homoseksualiteit als ‘criterium’ gebruikt (misbruikt) worden. Als dit bepalend wordt om iemand als “geïntegreerd” te beschouwen, dan krijgen de holebi’s en transgenders ongevraagd een rol die heel gevaarlijk kan zijn. Want wie niet toegelaten wordt of zich wil afzetten tegen die samenleving, komt dan misschien heel makkelijk in de verleiding om dat te doen door wat homo’s, lesbiennes of transgenders aan te pakken.
Dus, beste collega-politici, als jullie echt trots zijn op de open houding van onze maatschappij tov homoseksualiteit dan wil ik jullie graag uitnodigen om mee te werken aan een verder mentaliteitswijziging zodat holebi’s en transgenders echt en overal zichzelf kunnen zijn en om samen met ons nog enkele wettelijke problemen aan te pakken. Zo komen binnenkort de wet betreffende transseksualiteit en de wet over draagmoederschap op tafel. Ga dan ook voluit voor meer LGBT-rechten maar gebruik ons intussen niet (meer) om verschillende groepen in de maatschappij tegen elkaar uit te spelen.
Tot donderdag bij de opening van de Regenboogweek of tot op 16 mei op de Pride in Brussel?
Bruno De Lille
Brussels Volksvertegenwoordiger
Gewezen Staatssecretaris voor Gelijke Kansen
Petra De Sutter
Senator
Dit opiniestuk verscheen in De Standaard van 4 mei 2015: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150503_01661178