De Vlaamse regering kondigt aan dat ze op het totale Brusselbudget 10 procent zal besparen. Dat is meer dan het gemiddelde van de besparingen. Het wordt meteen duidelijk hoe de Vlaamse Regering over Brussel denkt. De Brusselnorm, het (financiële) engagement van Vlaanderen voor Brussel, mag dan wel in de Vlaamse Regeerverklaring staan, in de praktijk lijkt hij verder af dan ooit.
Het is duidelijk dat we de Vlaamse Regering niet kunnen vertrouwen. De woorden van de Vlaamse ministers betekenen niet veel als je ziet hoe ze tegen de engagementen in hun eigen regeerverklaring ingaan. Bovendien proberen Bourgeois en zijn ploeg hun beslissingen te verpakken als de enige keuze die ze konden maken. TINA dus, There Is No Alternative. Maar als je kijkt waar er bespaard wordt, dan zie je dat dit met TINA niets te maken heeft. Het gaat over puur ideologische keuzes. We kunnen er dus van uit gaan dat dit de eerste stap is naar het loslaten van Brussel.
Vlaanderen verplicht Brussel door de grote besparingen de goede werking van heel wat Nederlandstalige instellingen en initiatieven af te bouwen. Niet alleen is er een onderfinanciering voor crèches en scholen, het Brusselfonds dat vernieuwende initiatieven ondersteunt wordt gehalveerd en de dotatie van de Vlaamse Gemeenschapscommissie gaat er opnieuw op achteruit.
Door deze besparing komt de werking van de VGC echter in gevaar. Niet alleen maakt men alweer een indexsprong, er wordt ook nog eens 150.000 euro bespaard. Vorig jaar heeft de VGC al harde beslissingen moeten nemen omdat de Vlaamse Regering haar engagementen niet was nagekomen maar deze nieuwe besparingen dreigen de VGC-dienstverlening die door alle Brusselaars wordt gewaardeerd, sterk onderuit te halen. Dit zal personeel kosten én vele waardevolle projecten zullen niet meer op steun kunnen rekenen en dreigen dus in de problemen te komen.
Het college ging er in zijn regeerverklaring nog van uit dat Vlaanderen een budgettaire inhaalbeweging zou maken. Nu blijkt dat het college zich als een bende kleine kinderen zoet heeft laten houden met een paar mooie maar lege beloftes. Nochtans was die inhaalbeweging hoog nodig om de noden van de Brusselaar te beantwoorden. De Brusselaar zal het dus dubbel en dik voelen maar de Vlaamse Regering is niet van plan daar wakker van te liggen.
Brusselminister Sven Gatz laat bovendien weten dat er ook voor vernieuwende Brusselfondsprojecten geen geld meer is. Nochtans is dat de meerwaarde van het fonds. Het fonds heeft op die manier volgens ons geen bestaansreden meer. Dan kan je dat fonds maar beter meteen op laten gaan in de VGC-dotatie. Zo kan er met het restgeld tenminste een coherent beleid gevoerd worden wat voor een efficiëntere besteding van de budgetten zal zorgen. Alleen wordt deze oefening niet gemaakt. Efficiëntiewinst is dan ook niet het doel, afbouwen is het objectief.
De Nederlandstalige Brusselaars hebben de afgelopen jaren voor een grote dynamiek gezorgd in Brussel. Met bewondering werd door de andere gemeenschappen in deze stad gekeken naar de manier waarop we ons engageerden voor onze hoofdstad. Vlaanderen heeft echter besloten die erfenis los te laten, jarenlange inspanningen op de helling te zetten. Een domme keuze die we ons over korte tijd al zullen beklagen.