Mijn bank heeft me vandaag per brief laten weten dat ze haar relatie met mij opzegt. Zo staat het er: “BNP Paribas Fortis deelt u mee dat zij haar relatie met u beëindigt.” De brief is ondertekend met een zwierige handtekening maar zonder naam. Het is het mysterieuze “Head of Central Entity” dat me aan de deur zet.
Ik was er even niet goed van. Niet omdat ik zo gehecht ben aan de bank. Integendeel eigenlijk: ik ben klant omdat ik er ooit een lening had maar eigenlijk is het is best een dure bank en voor een hoge rente en een goede klantenservice moet je er ook niet zijn.
Veranderen levert me echter een hele hoop rompslomp op: ik moet een andere bank zoeken, de werkgevers moeten verwittigd worden, al de lopende opdrachten moeten veranderen, er zijn de kredietkaarten … Het zal me uren werk en telefoontjes kosten en daar zit ik niet bepaald op te wachten.
Bovendien wist ik ook niet waarom de bank “haar relatie met mij” wou opzeggen. Ik zag geen enkele reden: elke maand wordt het (mooie) loon van mijn man en mezelf op de rekening gestort, een rekening waar we zelfs elke maand een bedrag voor betalen, we regelen onze kredietschulden elke keer netjes op tijd, we hebben ook nog enkele verzekeringen lopen waar de bank elk jaar meer dan 1000 euro aan overhoudt.
Een makkelijke klant die geld opbrengt. Welke bank stoot zo’n klanten af? Mocht ik aandelen van BNP Paribas Fortis hebben, dan zou ik ze nu verkopen.
Een makkelijke klant die geld opbrengt. Welke bank stoot zo’n klanten af? Mocht ik aandelen van BNP Paribas Fortis hebben, dan zou ik ze nu verkopen. En ik zou al mijn vrienden aanraden hetzelfde te doen. Met een bank die klanten als mezelf buiten werkt, kan het volgens mij niet lang mee goed gaan.
Ik was dan ook erg nieuwsgierig naar het “waarom”. En dus belde ik het hoofdkantoor. Daar kreeg ik een vriendelijke dame aan de lijn die me bevestigde dat de liefde over was. Waarom? Dat kon ze me niet vertellen. Moest ik dat dan in mijn eigen kantoor vragen? Nee, want daar konden ze me dat ook niet vertellen. Waarop ik vroeg “wie binnen de bank me dat dan wel kon uitleggen”. Haar antwoord was verbijsterend: “Niemand”.
Ik vroeg “wie binnen de bank me dat dan wel kon uitleggen”. Haar antwoord was verbijsterend: “Niemand”.
BNP Paribas Fortis stuurt me een brief om me als klant te wippen maar niemand kan of wil me dus zeggen waarom. Heb ik iets fout gedaan? Hebben ze teveel geld of kunnen ze de hoeveelheid klanten niet meer aan? Ik weet het niet want BNP Paribas Fortis vindt niet dat ik moet weten waarom ze hun relatie met mij verbreken. Het equivalent van een sms’je dat een tiener naar een andere tiener stuurt om te zeggen dat het over is. Van een bank verwacht ik toch iets anders.
Het equivalent van een sms’je dat een tiener naar een andere tiener stuurt om te zeggen dat het over is. Van een bank verwacht ik toch iets anders.
Tegen beter weten in ging ik toch naar mijn eigen bankkantoor. Maar helaas, daar konden ze me inderdaad niet verder helpen. De bankbediende vond het ook vreemd. “Mocht ik u als nieuwe klant krijgen,” zei hij nadat hij mijn rekeningen bekeken had, “dan zou ik u met open armen ontvangen.” Maar vandaag dus niet. Pech.
“BNP Paribas Fortis is de bank voor iedereen in een wereld in verandering. Individuele klant, gezin, ondernemer, jongere, vermogende cliënt, expat … Wie u ook bent of wat u ook nodig hebt, wij zijn er voor u. Wij zijn de financiële partner voor al uw dromen, plannen en projecten.” Zo staat het op hun website. Helaas blijken ze een onbetrouwbare partner te zijn. Iemand die zijn lief een tijdje gebruikt en dan dumpt zonder de minste toelichting.
Helaas blijken ze een onbetrouwbare partner te zijn. Iemand die zijn lief een tijdje gebruikt en dan dumpt zonder de minste toelichting.
Liefste Head of Central Entity, ik heb in onze relatie veel van jou verdragen. Je was zelden vriendelijk of pro-actief, verhoogde constant de tarieven en verlaagde de rente zonder aarzelen, als er ergens een voordeeltje zat moest ik het zelf ontdekken en meestal verschillende keren vragen, … Toch bleef ik je – tegen beter weten in – trouw. En nu lap je me dit?
Maak je geen zorgen, ik heb al een andere bank die me met veel plezier ontvangen heeft dus ik wil zelfs niet meer blijven. Maar ik vind wel dat ik recht heb om het “waarom” van je brief te kennen. Ik hou niet van willekeur, iedereen heeft het recht van zich te mogen verdedigen. Samen met alle Belgen heb ik u mee gered tijdens de bankencrisis. Een beetje meer fatsoen naar uw klanten toe zou u dus niet misstaan.
In de hoop van een persoonlijk (en het hoeft deze keer niet aangetekend, dat bespaart me een wandeling naar de Post) antwoord te krijgen, groet ik u,
Bruno De Lille