De homofobe terreurdaad in Orlando valt niet goed te praten, ik veroordeel hem ten stelligste. Het doet niet ter zake of hij om religieuze redenen dan wel wegens een persoonlijke overtuiging gepleegd werd. We moeten in de eerste plaats de slachtoffers, hun familie en hun vrienden steunen. En daarna dringend stilstaan bij hoe we dit soort gruweldaden kunnen voorkomen.
Het pijnlijke aan de hele zaak was dat het al snel niet meer ging over de slachtoffers maar wel over wie er (politiek) het meest bij zou winnen. Donald Trump, die er opnieuw een anti-islamverhaal van maakte? De Amerikaanse Democraten, die het lakse wapenbeleid in de VS bekritiseerden? Of IS, dat de burgers van het Vrije Westen had laten voelen dat ze nergens veilig zijn?
Islamofobe agenda
De recuperatie beperkte zich trouwens niet tot de VS. Ook bij ons misbruikten Vlaams Belang en geestesverwanten de slachtoffers al snel om hun islamofobe agenda nog eens te onderstrepen. Dat de meesten van deze sprekers zich in het verleden zelf nooit grote voortrekkers van LGBT-rechten hebben getoond, vonden ze kennelijk geen probleem.
Ik, en met mij heel wat holebi’s en transgenders, voel me steeds vaker misbruikt in een discussie waar men vooral mensen tegen elkaar wil opzetten. Extremistische moslims, fanatieke christenen of enggeestige conservatieven zien ons als het symbool van een decadente, ontspoorde maatschappij. En voor de anderen zijn we blijkbaar de kanaries van een vrije, verlichte maatschappij.
Het klopt dat veel moslims niet hoog oplopen met holebi- en transrechten. Maar tegelijk zijn er ook heel wat homo’s en lesbiennes die zich moslim voelen en zich ten volle engageren binnen de LGBT-gemeenschap. Je kunt hier dus geen zwart-witverhaal van te maken. En toch duwt men ons telkens weer in een wij-zijpositie
Meer of minder gelijke rechten voor LGBT’s heeft in die discussie niets meer te maken met verlichtingsprincipes, maar wordt enkel een vehikel om anderen te schofferen, om te polariseren. Gevolg: we zitten tussen twee vuren. IS, de Westboro Baptist Church, Trump, Vlaams Belang, Geert Wilders en co doen er hun voordeel mee, de LGBT-gemeenschap is het slachtoffer.
Onze maatschappij staat onder druk. Natuurlijk vraag ik niemand om afstand te nemen van daden waar hij niet verantwoordelijk voor is. Maar ik vraag wel aan iedereen die deze gruweldaden veroordeelt, om dan ook het hele jaar door consequent te zijn. Holebi- en transrechten zijn niet alleen belangrijk als er gruweldaden gepleegd worden.
Geen symbool
Politieke leiders moeten stoppen met haat te zaaien en mensen tegen elkaar op te zetten. Van religieuze leiders verwacht ik dat ze eindelijk openlijk de rechten van holebi’s en transgenders onderschrijven. En van onze overheden verlang ik dat ze onze rechtsstaat ten volle garanderen: radicalen en extremisten moeten worden opgespoord, wapens mogen niet zomaar te verkrijgen zijn, geweld tegen LGBT’s moet eindelijk bestraft worden.
Wij homo’s, lesbiennes, bi’s en transgenders, willen geen symbool zijn. Niet van het ene kamp, niet van het andere. We vragen gewoon dezelfde rechten als elke andere burger en de vrijheid om ons leven te leiden zoals iedereen dat kan.
Deze tekst verscheen op 14 juni 2016 in De Standaard. Je leest hem hier: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160613_02337332