door © Zizo-Online.be
Adelheid Byttebier en Bruno De Lille schreven dit opiniestuk naar aanleiding van het recente geval van homofoob geweld in Schaarbeek.
Als je als homokoppel aangevallen wordt, dan is dat blijkbaar nog niet erg genoeg. Je bent dan namelijk mee schuldig. “Wat doe je ook in ‘die’ straat”. En je overdrijft. “Was het wel homofobie?”.
Het overkwam de afgelopen dagen twee inwoners van Schaarbeek. Helaas zijn ze geen uitzondering. Dat holebi’s en transpersonen ook in het Brussels Gewest het slachtoffer zijn van geweld, is op zich al te betreuren. Als het toch gebeurt, dan komt er tegenwoordig gelukkig een publieke golf van medeleven. En dat is goed: het laat de slachtoffers zien dat ze niet alleen zijn, het helpt hen met het weer buiten te durven komen.
Vicieuze cirkel doorbreken
Jammer genoeg zijn er ook nog altijd mensen die het nodig vinden om de slachtoffers de schuld te geven. Maar of het nu gaat over een agent die tegen een lesbisch koppel zegt dat ze kunnen weten dat ze last zouden krijgen als ze hand-in-hand lopen, een getuige/voorbijganger/kennis die zich afvraagt waarom een homostel sowieso in die buurt zou willen wonen of lezerscommentaren van mensen die vinden dat vrouwen in korte rokjes ongewenst gedrag uitlokken… het komt op de slachtoffers over als een tweede aanval, een extra klap in het gezicht. We weten intussen dat dit ervoor zorgt dat mensen zich schamen voor wat er gebeurde en minder snel hulp zoeken. Waardoor de daders vaker ongestraft blijven. Een vicieuze cirkel die we dringend moeten doorbreken.
Vandaar dat het zo ongepast is dat het parket de feiten lijkt te minimaliseren. “Mogelijk is het niet meer dan een burenruzie” zei de woordvoerder. Een burenruzie. Het klinkt als iets triviaals. Mogelijk is het inderdaad niet meer dan dat. Maar het lijkt ons logischer dat het parket eerst een onderzoek doet voor het tot conclusies komt en die openbaar maakt. Want door dat te doen, minimaliseer je het leed van de slachtoffers.
Vertrouwen
Hoe wil je dat mensen vertrouwen hebben in de werking van politiediensten en justitie als die een traumatische gebeurtenis meteen downsizen en denigrerend omschrijven? Wordt de kans dan groter dat mensen klacht indienen? Het is helaas geen alleenstaand geval. We hoorden al eerder verhalen van mensen die klacht wegens homofobie wilden indienen en waarbij de agent met dienst weigerde dat ‘stempel’ er op te zetten. “Het zou ook gewoon een overval kunnen zijn. Of zinloos geweld. En niet iedereen die ‘PD’ zegt, bedoelt dat homofoob.” Zelfs als slachtoffer moet je dus op je strepen staan om niet opnieuw in de kast geduwd te worden.
Alle Brusselaars moeten zich zonder onderscheid veilig kunnen voelen op straat. Dinsdag was er een incident in Schaarbeek, waar een homokoppel bij betrokken was. Dat is een feit. Dit koppel voelt zich aangevallen omdat ze homo zijn. Dat is ook een feit. Dan moet het parket dit au sérieux nemen in zijn onderzoek. Zodat die mensen weten dat we ze horen, zodat de gemeente een echt zicht krijgt op intimidatie op straat, zodat we gepast kunnen reageren.
Iedereen welkom
Bestraffen is daarbij trouwens maar één deel van het verhaal. Als we elders nieuwe gevallen willen vermijden, dan moeten we ook preventief werken. Daarom heeft de gemeente Schaarbeek een dienst Buurtbemiddeling opgericht. Het Regenbooghuis geeft vormingen aan het gemeentepersoneel en de lokale politie heeft een eigen LGBTQI-werking. We bieden onze scholen ook vormingspakketten en workshops aan die het cliché-denken en homofobie moeten tegengaan.
Wanneer het toch zo ver komt dan zal onze lokale politie de slachtoffers opvangen en hun klacht correct noteren. Het parket kan daarbij rekenen op al onze steun. Iedereen is welkom in Brussel en in Schaarbeek. Jeroen en zijn vriend zijn een mooi voorbeeld van de diversiteit die Brussel rijk is. Blijf dus alstublieft nog even hier wonen.
Dit opiniestuk verscheen op Zizo-Online.be op 1 juni 2018. De hele tekst lees je hier: https://zizo-online.be/article/13060