“Lekker zacht, het is bijna een kussentje”, zei mijn zoon terwijl hij ‘liefdevol’ op mijn buik klopte. Heb ik al verteld dat hij in zijn puberteit zit en dus perfect weet wat hij moet zeggen om zijn papa op de kast te krijgen? Een week later zat ik in de fitness op de fiets.
Rondom mij waren nog acht mensen zich aan het afbeulen. Sommigen duidelijk aan het strijden tegen de kilo’s en de calorieën, anderen deden het blijkbaar voor het plezier, want veel spier kon er niet meer bij. Zeker drie van de acht waren homo. Misschien zelfs meer maar die anderen kende ik niet.
Houden homo’s niet van sport?
Wie is er eigenlijk ooit begonnen met het cliché dat homo’s niet van sport houden? Dat klopt namelijk langs geen kanten. Als ik gewoon al mijn kennissen overloop dan ken ik er heel wat die fitnessen, een koppel dat elke week Zumba-danst, enkele waterpoloërs, een triatleet, een marathonloper, een scheidsrechter, een rugbyspeler en een yoga-beoefenaar. En dan heb ik daar echt niet ver voor moeten zoeken. Ik ken er eigenlijk bijna geen die niet bewegen.
Bij mijn hetero-vrienden ligt dat anders. Natuurlijk zitten er ook sportievelingen tussen maar ik ken er vooral die graag over sport praten. Over de voetbalresultaten en hoe hun favoriete wielrenner het gedaan heeft. Maar van kijken naar sport gaat je conditie er natuurlijk niet op vooruit.
Viriele mannen
En toch zou volgens het cliché ‘sportman’ een synoniem zijn van ‘hetero’. Een sportcolumnist schreef een tijdje geleden dat het misschien lag aan het feit dat sport een viriele zaak is en dat homo-mannen… tja, hij linkte homomannen niet meteen aan het begrip ‘viriel’.
Vreemd want als ik op Google op zoek ga naar afbeeldingen van ‘viriele mannen’ dan waan ik me op een fuif van La Démence: kaal of gemillimeterd haar, baard of ongeschoren kin, opgepompte borstspieren, een six- en soms zelfs een eightpack, jeans en stevige schoenen. Het testosteron druipt van het scherm maar ik herken er weinig van mijn heterovrienden in. De columnist kende wellicht veel van sport, van het hedendaagse homomilieu had hij minder kaas gegeten.
Homotopsporters
Is het omdat de gemiddelde burger zo weinig homotopsporters kent? Want dik gezaaid zijn die niet. Er is Tom Daley. Maar dat is een schoonspringer dus die komt zelden in beeld. Je hebt de bokser Orlando Cruz (viriliteit iemand?) maar boksen is hier niet echt populair. En verder? Wat turners, jockeys, een snelwandelaar en een roeier als ik naar de deelnemerslijst van de laatste Olympische Spelen kijk. Maar die topvoetballer of die wielerkampioen zit er niet tussen. En laten dat nu de sporten zijn waar heel België het elke maandagochtend over heeft.
Steek je nek uit!
Een oproep dus naar die roze renners en voetballers: steek je nek uit. Toon dat het kan. Wees een voorbeeld voor al die jongeren die wel willen maar niet eens proberen omdat ze denken dat voetballen en wielrennen niks voor hen is omdat ze homo zijn. Makkelijk zal het niet zijn. Het vraagt kracht, moed en doorzettingsvermogen om het verschil te maken. Maar zijn dat niet net de eigenschappen die een echte topsporter typeren?
Intussen werk ik op mijn fitnessfiets mijn ‘kussentje’ weg en waan ik me in mijn hoofd de winnaar van de Ronde van Frankrijk (want zoveel km moet ik wellicht fietsen om dat buikje kwijt te raken).