MAAK KENNIS MET
BRUNO DE LILLE
Brussellover, echtgenoot, papa, Queer, doener, fietser, onderwijs, stripliefhebber, femanist, radio, West-Vlaming, Greeter, fitness, superheldenfilms, Cola zero …
BRUNO DE LILLE
Ik ben een doener …
“Ik heb een groot rechtvaardigheidsgevoel en ik ben een doener. Dus als ik zaken zie die niet zijn zoals ze horen te zijn, dan wil ik de handen uit de mouwen steken. Bovendien vind ik dat je de mistoestanden structureel moet aanpakken. Of het nu gaat over discriminatie, verkeersonveiligheid, luchtverontreiniging, jongeren die schoolmoe afhaken of … Je moet mensen niet helpen in ruil voor wat dankbaarheid. Je moet het systeem zo verbeteren dat ze niet meer moeten bedelen om zaken waar ze eigenlijk recht op hebben.
Ik heb dat rechtvaardigheidsgevoel meegekregen van thuis uit: mijn ouders moedigden me dan ook altijd aan verantwoordelijkheid te nemen. En zo werd ik al jong studentenvertegenwoordiger in de schoolraad, was ik actief in holebi-jongerenbewegingen, kwam ik terecht in de Brusselse politiek (Agalev / Groen) en sta ik nu aan het hoofd van een grote groep scholen en kinderdagverblijven.
Ik had het geluk dat ik er elke keer mijn expertise, mijn creativiteit en mijn gedrevenheid in kwijt kon waardoor ik het telkens met volle goesting kon doen.”
Dit is mijn verhaal …
“Toen ik 18 was, ben ik in Brussel komen studeren. Uiteindelijk ben ik verliefd geworden op de stad en heb ik me hier gesetteld. Dat was geen blinde liefde hoor, mijn liefde voor Brussel is moeten groeien. In het begin lijkt alles natuurlijk aantrekkelijk en spannend, er gebeurde hier ook zoveel. Zeker voor een student die van het altijd-rustige Wevelgem komt, lijkt het alsof de stad altijd in beweging is, alsof er altijd wel iets te doen is, altijd ergens feest is.
Maar na een tijdje kwam ik ook in aanraking met de minder leuke kanten: ik werd een keer overvallen, ik kreeg ook eens – zomaar, zonder aanleiding – klappen op mijn gezicht. Ik begon me hier onveilig te voelen en toen ik de kans kreeg om mijn studies in Antwerpen af te maken, ben ik dan ook verhuisd naar Antwerpen.”
“Het vreemde was dat ik daar in Antwerpen al snel heimwee kreeg. Niet naar West-Vlaanderen maar naar Brussel. Was het omdat Brussel veel meer een echte stad is, groter, internationaler ook? Of omdat ik er uiteindelijk toch meer het gevoel had dat ik welkom was en mee kon en mocht bouwen aan die stad? In Brussel heb je de indruk dat iedereen van elders komt, wat maakt dat niemand de stad kan claimen. Ze is van niemand en dus van iedereen. Wat er ook van zij, na mijn studies ben ik teruggekeerd om te blijven. Dat was misschien niet erg logisch want ik had intussen werk in Kortrijk en was dus eigenlijk beter terug naar Wevelgem gaan wonen.
Maar ik had mijn liefde gevonden. En doordat het geen coup-de-foudre is maar een bewuste keuze, raak ik ook niet meer zo snel ontmoedigd. In een relatie heb je ook moeilijke momenten maar als je niet wegloopt maar samen vecht om die te overwinnen, dan wordt het vaak extra de moeite waard. Wel, dat gevoel heb ik nu bij mijn keuze voor Brussel. Blijft dat duren? Dat weet je nooit. Maar ik voel me hier heel erg thuis.”
Meningen & Babbels
Opiniestukken, columns of babbels met geëngageerde burgers …. je vindt het hier allemaal.
Stickers om van wakker te liggen (ZIZO)
Ook Bruno De Lille, gewezen Brussels staatssecretaris voor Gelijke Kansen (Groen) en LGBTI+-activist, zag een twee weken geleden de anti-LGBTI+-stickers passeren: 'De stickers zijn een signaal, een teken dat de maatschappelijke aanvaarding en integratie van de...
‘Wie denkt dat homofobie enkel “een Brussels probleem” is, vergist zich’ (Knack.be)
'Holebi- en transfobie is nog altijd diepgeworteld in heel onze maatschappij', schrijft activist Bruno De Lille. 'Het blijft wachten op een Nationaal Actieplan om het probleem grondig aan te pakken.' Vrijdag werd VRT-journalist Riadh Bahri het slachtoffer van homofoob...
‘Je hebt niet altijd een oorlog nodig om het leven van heel veel mensen tot een hel te maken’ (Knack)
In Nederland ontroerde André van Duin het hele land met zijn toespraak op de Dodenherdenking, 76 jaar na het einde van WOII. Opmerkelijk was dat André van Duin zei dat het eerste keer was dat hij bij de officiële dodenherdenking aanwezig was. Alle vorige jaren...
Volg jij Bruno al op Facebook & Twitter?
Op deze website vind je de visie, opiniestukken en teksten van en over Bruno De Lille. Wil je nog meer standpunten horen of wil je hem volgen, dan kan dat op Facebook of op Twitter. Je bent maar één klik verwijderd van een interessant gesprek …
Biografie
Bruno De Lille werd in 1973 geboren in Kortrijk, West-Vlaanderen, maar als hij als student Brussel leert kennen, wordt hij verliefd op de stad en komt er wonen en werken.
Hij start zijn professionele leven eind de jaren ’90 als programmamedewerker en later presentator / producer bij Radio 2.
In 1998 wordt hij lid van Agalev. Twee jaar later wordt hij dankzij de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000 Brussels schepen van Vlaamse Aangelegenheden, Gelijke Kansen en Internationale Solidariteit.
Sinds de gemeenteraadsverkiezingen van eind 2006 maken de Groenen geen deel meer uit van het Brusselse college. Bruno wordt in 2006 én in 2012 wel opnieuw verkozen en zetelt als gemeenteraadslid tot hij eind maart 2013 de fakkel doorgeeft.
Dankzij een intense campagne voor de gewestverkiezingen in juni 2009 met Bruno De Lille als lijsttrekker, verdubbelt Groen zijn zetels in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Groen stapt in de Brusselse regering en het VGC-college en Bruno De Lille wordt door de partij naar voor geschoven als Staatssecretaris voor Mobiliteit, Openbaar Ambt, Gelijke Kansen & Administratieve Vereenvoudiging. Als Collegelid van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) ontfermde Bruno De Lille zich over Cultuur, Jeugd, Sport & Ambtenarenzaken.
Het goede en harde werk wordt in mei 2014 beloond door de kiezer en het stemmenaantal van Groen stijgt van 11% naar bijna 18% langs Nederlandstalige kant. Opnieuw komt er een zetel bij waardoor de Groen-fractie in Brussel nu maar liefst 3 parlementsleden telt. Men besluit echter een regering met vooral verliezende partijen te maken en zo komt Groen in de oppositie terecht. Bruno De Lille geeft als Groene fractieleider die oppositie een intense maar constructieve stem.
In oktober 2018 wordt hij vanop de laatste plaats op de Ecolo-Groen-lijst toch opnieuw rechtstreeks verkozen in de Brusselse gemeenteraad. Ecolo-Groen stapt in de meerderheid.
Met de verkiezingen van mei 2019 neemt Bruno De Lille afscheid van de actieve politiek als lijstduwer voor het Brussels Hoofdstedelijk Parlement.
Sinds 1 september 2020 is hij Algemeen Directeur van de vzw Sint Goedele Brussel die op dat moment 11 kinderdagverblijven, 17 basisscholen, 4 secundaire scholen en een centrum voor volwassenenonderwijs overkoepelt.
Mijn verhaal …
“Toen ik 18 was, ben ik in Brussel komen studeren. Uiteindelijk ben ik verliefd geworden op de stad en heb ik me hier gesetteld. Dat was geen blinde liefde hoor, mijn liefde voor Brussel is moeten groeien. In het begin lijkt alles natuurlijk aantrekkelijk en spannend, er gebeurde hier ook zoveel. Zeker voor een student die van het altijd-rustige Wevelgem komt, lijkt het alsof de stad altijd in beweging is, alsof er altijd wel iets te doen is, altijd ergens feest is.
Maar na een tijdje kwam ik ook in aanraking met de minder leuke kanten: ik werd een keer overvallen, ik kreeg ook eens – zomaar, zonder aanleiding – klappen op mijn gezicht. Ik begon me hier onveilig te voelen en toen ik de kans kreeg om mijn studies in Antwerpen af te maken, ben ik dan ook verhuisd naar Antwerpen.”
“Het vreemde was dat ik daar in Antwerpen al snel heimwee kreeg. Niet naar West-Vlaanderen maar naar Brussel. Was het omdat Brussel veel meer een echte stad is, groter, internationaler ook? Of omdat ik er uiteindelijk toch meer het gevoel had dat ik welkom was en mee kon en mocht bouwen aan die stad? In Brussel heb je de indruk dat iedereen van elders komt, wat maakt dat niemand de stad kan claimen. Ze is van niemand en dus van iedereen. Wat er ook van zij, na mijn studies ben ik teruggekeerd om te blijven. Dat was misschien niet erg logisch want ik had intussen werk in Kortrijk en was dus eigenlijk beter terug naar Wevelgem gaan wonen.
Maar ik had mijn liefde gevonden. En doordat het geen coup-de-foudre is maar een bewuste keuze, raak ik ook niet meer zo snel ontmoedigd. In een relatie heb je ook moeilijke momenten maar als je niet wegloopt maar samen vecht om die te overwinnen, dan wordt het vaak extra de moeite waard. Wel, dat gevoel heb ik nu bij mijn keuze voor Brussel. Blijft dat duren? Dat weet je nooit. Maar ik voel me hier heel erg thuis.”
Een hart voor Brussel …
Ik ben Algemeen Directeur van de vzw Sint Goedele Brussel, een vzw die 11 kinderopvanginitiatieven, 17 basisscholen, 4 secundaire scholen en een centrum voor volwassenenonderwijs overkoepelt.
De eerste 20 jaar van mijn loopbaan heb ik Brussel mee vorm mogen geven als gemeenteraadslid, parlementslid, schepen en staatssecretaris. Altijd met veel goesting en met veel energie … En hoe moeilijk of hoe lastig het soms was, toch heb ik het altijd graag gedaan: omdat je impact hebt en het leven van heel veel mensen beter kan proberen maken.
Maar na 20 jaar was het goed van de fakkel door te geven. En dus besteed ik mijn expertise, mijn creativiteit en mijn gedrevenheid nu aan dat prachtige Brusselse onderwijs.
In mijn vrije tijd blijf ik natuurlijk actief als LGBTI+activist dus wil je me als spreker, als panellid of wil je even sparren over Gelijke Kansen / Rechten voor LGBTI+personen, dan ga ik het gesprek graag aan.
Meningen & Babbels
Opiniestukken, columns of babbels met geëngageerde burgers …. je vindt het hier allemaal.
‘Wie denkt dat homofobie enkel “een Brussels probleem” is, vergist zich’ (Knack.be)
'Holebi- en transfobie is nog altijd diepgeworteld in heel onze maatschappij', schrijft activist Bruno De Lille. 'Het blijft wachten op een Nationaal Actieplan om het probleem grondig aan te pakken.' Vrijdag werd VRT-journalist Riadh Bahri het slachtoffer van homofoob...
‘Je hebt niet altijd een oorlog nodig om het leven van heel veel mensen tot een hel te maken’ (Knack)
In Nederland ontroerde André van Duin het hele land met zijn toespraak op de Dodenherdenking, 76 jaar na het einde van WOII. Opmerkelijk was dat André van Duin zei dat het eerste keer was dat hij bij de officiële dodenherdenking aanwezig was. Alle vorige jaren...
‘Hoog tijd voor meer rechten voor regenbooggezinnen’ (Weekend Knack)
Onze zoon is achttien geworden. Door de coronacrisis was er niet echt een feest, maar het idee dat hij volwassen is lijkt hem prima te bevallen. Zijn blijdschap valt echter in het niets vergeleken bij die van ons, zijn ouders. Want dat wij een zoon hebben mogen helpen...
‘Het wordt tijd om het misverstand uit de wereld te helpen dat sport en de regenboog niet samengaan’ (Sportmagazine Knack)
Enkele dagen geleden kwam de Belgische belofterenner Justin Laevens uit de kast. Hij vond het zelf een grote stap want, zei hij "'Ik ken persoonlijk niemand in de wielerwereld die zich al outte.". Nu beweegt er gelukkig wel iets in de sport: zo is er de...
Biografie
Bruno De Lille werd in 1973 geboren in Kortrijk, West-Vlaanderen, maar als hij als student Brussel leert kennen, wordt hij verliefd op de stad en komt er wonen en werken.
Hij start zijn professionele leven eind de jaren ’90 als programmamedewerker en later presentator / producer bij Radio 2.
In 1998 wordt hij lid van Agalev. Twee jaar later wordt hij dankzij de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000 Brussels schepen van Vlaamse Aangelegenheden, Gelijke Kansen en Internationale Solidariteit.
Sinds de gemeenteraadsverkiezingen van eind 2006 maken de Groenen geen deel meer uit van het Brusselse college. Bruno wordt in 2006 én in 2012 wel opnieuw verkozen en zetelt als gemeenteraadslid tot hij eind maart 2013 de fakkel doorgeeft.
Dankzij een intense campagne voor de gewestverkiezingen in juni 2009 met Bruno De Lille als lijsttrekker, verdubbelt Groen zijn zetels in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Groen stapt in de Brusselse regering en het VGC-college en Bruno De Lille wordt door de partij naar voor geschoven als Staatssecretaris voor Mobiliteit, Openbaar Ambt, Gelijke Kansen & Administratieve Vereenvoudiging. Als Collegelid van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) ontfermde Bruno De Lille zich over Cultuur, Jeugd, Sport & Ambtenarenzaken.
Het goede en harde werk wordt in mei 2014 beloond door de kiezer en het stemmenaantal van Groen stijgt van 11% naar bijna 18% langs Nederlandstalige kant. Opnieuw komt er een zetel bij waardoor de Groen-fractie in Brussel nu maar liefst 3 parlementsleden telt. Men besluit echter een regering met vooral verliezende partijen te maken en zo komt Groen in de oppositie terecht. Bruno De Lille geeft als Groene fractieleider die oppositie een intense maar constructieve stem.
In oktober 2018 wordt hij vanop de laatste plaats op de Ecolo-Groen-lijst toch opnieuw rechtstreeks verkozen in de Brusselse gemeenteraad. Ecolo-Groen stapt in de meerderheid.
Met de verkiezingen van mei 2019 neemt Bruno De Lille afscheid van de actieve politiek als lijstduwer voor het Brussels Hoofdstedelijk Parlement.
Sinds 1 september 2020 is hij Algemeen Directeur van de vzw Sint Goedele Brussel die 11 kinderdagverblijven, 17 basisscholen, 4 secundaire scholen en een centrum voor volwassenenonderwijs overkoepelt.