door Diederik Van Vaerenbergh © De Standaard
Brussel maakt zich zorgen over rondslingerende fietsen. Het gaat om de nieuwe oBikes, deelfietsen die om het even waar kunnen worden achtergelaten. ‘Brussel is geen stort’, zegt Bruno De Lille, Groen-parlementslid en fietsliefhebber.
Eerst even over het begrip ‘strooifiets’: we zijn half oktober en dus komt Sinterklaas dichtbij. Jan Decleir en Bart Peeters hadden het in een aflevering van hun ‘Sinterklaas’-filmpjes over de geheimen van de Sint en zijn Zwarte Pieten, over ‘strooisnoep’, snoep die Zwarte Piet ergens snel en wild gooit, waarna hij van de verwarring gebruik maakt om weer te verdwijnen.
Een nieuw systeem van huurfietsen, intussen naar analogie bekend geworden als de ‘strooifiets’, hanteert hetzelfde principe: je laat de fiets achter waar je wil en het is je zorg niet meer. Bij systemen als Villo ben je verplicht je fiets in een standplaats achter te laten, ook al is dat niet meteen je plek van bestemming en heb je dan nog een stukje te voet voor de boeg.
Wie via oBike een fiets zoekt, kijkt via een app waar hij/zij de dichtstbijzijnde vindt. Meer dan de QR-code scannen die op de fiets zit, is niet nodig om ermee weg te rijden. Mits betaling uiteraard: het kost je een euro per halfuur.
Het systeem bestaat sinds vorige maand ook in Brussel, maar Brussels parlementslid Bruno De Lille (Groen) is er niet onverdeeld gelukkig mee. Zo blijkt uit een artikel op Bruzz.be. ‘Laat me – ondanks mijn kritiek – toch benadrukken dat ik blij ben met elk initiatief dat het fietsen in Brussel promoot’, zegt De Lille aan De Standaard.
Waar heeft u het meest problemen mee bij dit initiatief?
Bruno De Lille: ‘Dat de fietsen overal worden achtergelaten. Tegen muren, op voetpaden. De voetpaden worden geblokkeerd, en daar zij de voetgangers de dupe van. Dat kan niet de bedoeling zijn. Op deze manier wordt fietsen in een slecht daglicht geplaatst.’
Brussel kent al het Villo-systeem voor deelfietsen, waar zit het essentiële verschil?
‘Villo werkt met standplaatsen, zowat 360. Bij oBike heb ik echt het gevoel dat het systeem is: gebruik de fiets en drop hem ergens. Ik veronderstel dat het bedrijf niet de bedoeling heeft de fietsen weer op te pikken. Fietsen die stuk zijn? Ze trekken het zich niet aan. Het is goedkoper ze te laten staan dan ze te herstellen, neem ik aan. Maar Brussel is geen stort.’
‘Het is nu al moeilijk genoeg voor de fietsers in Brussel. Ik hoop echt dat we de bedrijven niet gaan laten concurreren tegenover elkaar, maar dat er elementaire regels worden opgesteld, zoals het voorzien van fietsenstallingen. Een echte regelgeving is er momenteel nog niet. Wie bij wijze van spreken honderd fietsen in de stad wil droppen, kan dat.’
Is oBike dan te vergelijken met Uber? Ze bieden bestaande diensten aan, maar ontwijken de regels?
‘Die vergelijking zou ik niet maken. Het is eerder te vergelijken met het DriveNow-project van BMW, rond autodelen. Daarbij kun je de wagen ook op een andere plek achterlaten dan waar je hem hebt opgepikt, zonder je er nadien nog iets van te moeten aantrekken. Met dit verschil dat je een wagen niet zo snel op het voetpad zult plaatsen, omdat boetes wel worden doorgerekend naar de gebruiker.’
Brussel staat niet alleen met zijn bezwaren, Amsterdam uit – toevallig ook gisteren – kritiek dat de fietsen te veel openbare ruimte innemen.
‘Het probleem is dat het bedrijf niet geïnteresseerd lijkt te zijn in spreiding, in herverdeling van de fietsen. Neem het voorbeeld van Brussel, met het bijkomende probleem dat de oBikes maar één versnelling hebben. Wie de stad een beetje kent, kan zich indenken dat alle fietsen in de benedenstad staan. Om de bovenkant van de Kruidtuin of de Zavel te bereiken, zal men wel andere manieren van transport bedenken. Met zo’n oBike is dat veel te vermoeiend.’
‘Het komt er een beetje op neer dat ze geld willen verdienen zonder verantwoordelijkheid op te nemen. Een gewone burger laat zijn fiets soms ook ergens achter, maar beschikt nog wel over verantwoordelijkheidszin en zit toch met angst dat zijn fiets wordt weggenomen. Je eigen fiets ga je geen weken ergens laten staan. Met een deelfiets is dat je zorg niet.’
Fietsen die fout staan geparkeerd, kunnen toch worden ‘verwijderd’? Dan is het probleem toch opgelost?
‘Dat is het antwoord dat minister Pascal Smet gaf in de commissie. Ja, in principe kunnen hinderlijke fietsen worden weggenomen, maar dat is dan weer een extra taak voor het personeel van de gemeente. Dat is ook niet de bedoeling.’
Het hele artikel lees je hier: http://www.standaard.be/cnt/dmf20171017_03136766